One of those moments...

Laatst kwam dit uit mijn vingers, tijdens het spelen van "with all I am" van Reuben Morgan...
Ben benieuwd wat jullie er van vinden.... :D
('t is trouwens maar een verkorte versie hoor...)

Marten onze songwriter!!

Marten wordt later echt wel een songwriter, wat zeg ik, hij is het eigenlijk al...

Hier zijn nieuwste hit:
Een beetje voorgeschiedenis: We leren de kinderen dat het goed is om dingen te doneren, zoals bvb eten aan de 'foodbank' en GOED speelgoed aan organisaties die het dan aan kindjes geven die zelf geen speelgoed kunnen kopen... Marten snapt het helemaal, maar heeft het soms een beetje moeilijk om dingen op te geven, vandaar dit lied... Oh ja, hij heeft dit gister in de auto al zingend geschreven voor ons... (het is een beetje 'rap' achtig)

There are people who don't have food
There are people who don't have shirts
There are people who don't have toys
There are people who don't have pants

(Herhaal dit een paar keer)

BUT I DON'T WANT TO GIVE MY SPECIAL FOOD
BUT I DON'T WANT TO GIVE MY SPECIAL SHIRT
BUT I DON'T WANT TO GIVE MY SPECIAL TOY
BUT I DON'T WANT TO GIVE MY SPECIAL PANTS

BUT They can have my yellow boots!

There are people who don't have food
There are people who don't have shirts
There are people who don't have toys
There are people who don't have pants

(Herhaal dit weer een paar keer)

Now listen up and read along:

23 knockels 1 verse 24
"You have to sit together and get along!"

CAUSE...

There are people who don't have food
There are people who don't have shirts
There are people who don't have toys
There are people who don't have pants

(Herhaal dit weer een paar keer)

SO give up that food
and give up that shirt
and give up those toys
and give up those pants
Cause you have so much of them!

There are people who don't have food
There are people who don't have shirts
There are people who don't have toys
There are people who don't have pants

(Herhaal dit weer een paar keer)

Ik moet eerlijk zeggen dat hij er nog veel meer bij had gezongen, maar mijn geheugen laat me even in de steek... Misschien wil hij het straks nog wel eens voor me zingen!! Ik ben trouwens erg benieuwd wat er nog allemaal te vinden is in dat boek 'knockels' als daar al 23 boeken van geschreven zijn... :)

A holy man was having a conversation

with the Lord one day and said.

'Lord, I would like to know what

Heaven and Hell are like.

The Lord led the holy man to two

doors.

He opened one of the doors and the

holy man looked in. In the middle of

the room was a large round table. In

the middle of the table was a large pot

of stew, which smelled delicious and

made the holy man's mouth water.

The people sitting around the table

were thin and sickly. They appeared to

be famished. They were holding

spoons with very long handles that

were strapped to their arms and each

found it possible to reach into the pot

of stew and take a spoonful.

But because the handle was longer

than their arms, they could not get the

spoons back into their mouths.

The holy man shuddered at the sight

of their misery and suffering.

The Lord said, 'You have seen Hell.

They went to the next room and

opened the door. It was exactly the

same as the first one. There was the

large round table with the large pot of

stew which made the holy man's mouth

water. The people were equipped with

the same long-handled spoons, but here

the people were well nourished and

plump, laughing and talking. The holy

man said, 'I don't understand.'

'It is simple,' said the Lord.

'It requires but one skill. You see

they have learned to feed each

other, while the greedy think only

of themselves.'

When Jesus died on the cross, He was

thinking of you. It's estimated 93%

won't forward this. If you are one of

the 7% who will, forward this with the

title '7%'.

I'm in the 7%

Remember that I will always share

my spoon with you.

Een beetje fun met foto's!

to zwieber or not to zwieber...

Toen wij in Belgie op bezoek waren bij opa en oma, gingen oma en tante Leda, met Sean en Marten en de hondjes wandelen (ok, ik geef toe, ik weet niet precies of de hondjes ook mee waren en of er ook nog anderen bij waren...) Er was een step mee en een fietsje...

Na een tijdje wilde geen van beide jongetjes meer op het fietsje, en oma en tante Leda wilden dit fietsje niet dragen, dus lieten ze het eventjes staan totdat ze weer terug liepen...

Toen ze terug kwamen, was het fietsje verdwenen... En wat wordt er verteld aan mijn lieve schat?? Zwieber de vos heeft het mee genomen...

En ik kan je vertellen, hij heeft er nog steeds een angst aan over gehouden... Zaterdag gingen we samen sleeen, en omdat ik even een regenbroek wilde ophalen, lieten we de rode slee even liggen, totdat we weer terug zouden lopen... En mijn lieve schat bleef buiten op de wacht staan, want stel je eens voor dat Zwieber de vos komt, net zoals toen bij oma, dan moest hij kunnen zeggen: "Swiper no swiping!"

(Het fietsje werd later terug gevonden)

Het leven van een meisje van 2,5

Wakker worden in het donker betekend: Even bij memmie kijken, haar een knuffeltje geven, en weer in mijn eigen bedje slapen...

Foto's laten maken: vorige keer toen we dit deden gingen we weg met het vliegtuig naar opa en oma en pake en beppe enzo, dus deze keer toch ook!!?? (Dansend en zingend door de fotozaak "we are going on an airplain!!")

Honger? Laat memmie maar lekker haar werk doen, ik red mezelf wel, men pakke een boterhammetje, men smere de chocopasta, en oh wacht memmie doet ook altijd boter op mijn boterham... (met het gevolg dat de boter vol met pasta zit natuurlijk!! En ik op mijn kop krijg, ik wou toch alleen maar gewoon makkelijk zijn)

Als ik een koekje krijg van een 'oudere' vrouw, dan zeg ik heel beleefd "thank you grandma" en als ik een lieve 'oudere' man zie, die noem ik dan Poppa, net zoals alle kindjes die ik ken ook doen als oudere mensen lief voor hun zijn! En toch krijg ik dan iedereen aan het lachen!! Laatst zei een vrouw zelfs dat ze de hele dag op wolkjes zou lopen, alleen maar omdat ik "thank you grandma" zei...

Ik moet altijd Nederlands praten met memmie, ze zegt het niet hoor, maar zij praat altijd Nederlands tegen mij, maar nu praat ze ook Nederlands met mijn paardje 'huneypie' en die kan echt alleen maar Engels hoor, net zoals bij strawberry-shortcake... Gelukkig heb ik dat nu wel aan memmie haar verstand gekregen!

Memmie zegt altijd dat we in bad moeten om schoon te worden, maar ik kan dat ook wel zonder water hoor, gewoon wat douchegel van heitie in mijn haartjes, en wat bodylotion van memmie erbij... sieso... klaar, en ik ruik weer lekker!! :( maar memmie vindt het nooit leuk als ik dit doe... ik wil alleen maar helpen... maar dan doet ze mijn hoofdje onder het koude water, en spoelt ze alles weer weg...

Tandjes poetsen kan ik al helemaal alleen, en het leukste is natuurlijk om zoveel mogelijk tandpasta op mijn tandenborstel te doen...
Helaas is die van heitie en memmie niet zo lekker, elke keer trap ik er weer in als ik die tube gebruik... misschien moet ik toch maar eens leren luisteren en wachten tot memmie mij komt helpen

Als Bauke huilt, dan tilt memmie hem altijd op, en hij is stil... bij mij werkt dat net omgekeerd, hij is stil en ik til hem op en hij huilt... Vreemde jongen hoor
En hij kan al goed trapkruipen hoor, wij oefenen altijd samen, ik doe het hekje voor hem open, en dan kan hij naar boven kruipen... maar elke keer als hij nog maar net wil beginnen komt memmie het weer verpesten, en krijg ik op mijn kop... ik leer hem al niks meer... :p

Van mijn neus in de boter naar mijn neus in de stront...

Sorry voor mijn titel-uitspraak... maar ooooooooo grrrrrr Bijna mijn computer uit het raam gegooid een kwartiertje geleden...

Er was een virus binnengeslopen! Ik die zo blij was met die high speed, ben alweer wat beter op mijn hoede nu... we liepen blijkbaar een beetje te hard van stapel...

Ik heb zelf geen idee wanneer hij binnen is gekomen, maar volgens velen kan het binnen sluipen door een filmpje te willen bekijken en nog 'iets' nodig te hebben om dit bepaald filmpje te bekijken... Kan me zelf alleen niet herinneren iets te hebben moeten klikken bij het bekijken van een filmpje...

Alleszins, hij had zichzelf binnengelaten... De deur stond ws wagenwijd open... Alles had ineens een Virus Alert! Het bureaublad was helemaal wit geworden en het start menu kende de belangrijkste woorden ineens niet meer...

Kan je je al voorstellen hoe ik me voelde... Ik kon NIKS doen... Tot ik ineens toch toegang kreeg tot google (wat dus eerst echt niet kon... kwam alleen maar op een stomme spam site) Toen heb ik mijn kans gegrepen en mijn oplossing gegoogled... Zover lijkt alles nog in orde hier... hopelijk heb ik het virus ook verwijderd, anders kan ik over enkele dagen misschien weer hetzelfde doen... (of uren...)

Iemand tips voor mij en mijn computer??? Ik ben op dit moment erg opgelucht dat het mij maar weer eens helemaal alleen gelukt is... (met de hulp van virtuele vrienden dan)

gegroet...

een nog bibberende kikker....

Martens wijsheid

Martens laatste uitspraken:

"Memmie, ik heb music in mijn head, en ik kan niet turn het uit"

"Memmie, wat is die witte dingen in de air?" Bij het zien van de eerste sneeuwvlokjes dit jaar!

Ik had aan Marten verteld dat we voor foto's zouden gaan, en dat we hem dus eerder uit school zouden ophalen. Zijn reactie: "Ja, jullie moeten veel foto's maken van ons! Want je moet iets hebben om ons bij te rememberen, voor als wij dood zijn" Ik schrok een beetje van zijn reactie en vroeg hem waarom hij dit zei...
"jij hebt ook foto's van jou oma, dat vind jij toch fijn om haar nog te zien" Ik vertelde hem dat dat inderdaad klopte, maar dat hij nog niet zou dood gaan, oma was een oudere vrouw. Toen vertelde hij me dit: "maar memmie, het is toch niet erg als ik dood ga, dan ga ik bij God wonen en dan zie ik jou oma!! en daarom moet je veel foto's hebben van mij!"

Ik had wat krampjes in mijn buik, Marten zijn reactie, met een heel blij gezicht: "Misschien jou krijgt een Baby!!!"

grrrr...

Ooh wat een vreugde om een wijsneusje als buurmeisje te hebben...
Marten komt bijna huilend naar boven, "memmie, Katie zegt dat God mij niet lief vindt"
Ok, ik spring op en ga kijken wat er aan de hand is...

Katie en Richtje zijn prinsesjes aan het spelen, en helaas voor Marten, is dat de enige 'dressup' die wij momenteel hebben, jaja, er komt wel eens wat meer bij, ik ben nog op zoek... maar een firechief en een cowboy passen niet echt in het plaatje van prinsesjes...
Marten wil ook graag meespelen natuurlijk! Dus hij pakt ook een verkleedpakje. En toen begon het dus: "God doesn't like boys who wear dresses" Toen kwam Marten dus bij mij dat God hem niet lief zou vinden... Ik zei tegen Marten dat hij best wel een jurkje aan mocht doen als hij dat wou...

De rest van de conversatie:

M: "my mom sais I CAN wear a dress now if I want to"
K: "well my mom sais you can't"
M: "I'm at home, so I can do what I want"
K: "my mom and dad were reading out of the bible that Jesus said that God doesn't like boys who wear dresses"
M: "well, than your bible is wrong"
K: "no it's not"
M: "Yes, your bible is wrong and my mom sais I can!"

Toen ben ik er maar tussen gekomen en even duidelijk gemaakt dat er een verschil is tussen de werkelijkheid en doen alsof. Dat Marten maar beter niet een jurkje aan kan doen naar school ofzo, maar dat hij thuis best wel een speeljurkje aan mag doen om dan zo als prins te spelen...

Toen zei Marten "ow by the way, this is not a dress, it's clownspants that I use as prince outfit"



Ik zit hier al de hele ochtend te wachten tot het tijd is voor haar om naar huis te gaan, want ze werkt mij een beetje op de zenuwen... Het kleine baasje van de buren grrrrr....

De appel valt niet ver van de boom... ;)

Ik vond het vroeger altijd verschrikkelijk dat ik als eerste op bed moest, tuurlijk snapte ik wel dat de jongste als eerste op bed moest, maar ik vond het gewoon oneerlijk dat mijn grote broers altijd langer op mochten blijven en naar iedereens lievelingsserie kijken (behalve die van mij dan, want ik moest altijd op bed voordat het begon...). En dan kwam altijd de zak chips op tafel, en ik lag zielig in mijn bed 'te slapen'...

Als mijn oma dan op bezoek kwam, dan vond ik het gewoon gemeen! Want ik wilde ook gezellig bij oma op de bank zitten... Maar daar had ik toen wel even een oplossing voor: Ik liet mezelf uit bed vallen :S Dat deed even pijn, net genoeg om er van te huilen, en natuurlijk hadden ze beneden die val al gehoord, en ja hoor, daar kwam iemand de trap opgelopen "ben je ok, nou kom maar even beneden hoor, arm kind..."

Maar goed, ik zou het over die appel hebben... Helaas, ik ben nu veranderd in mijn ouders...
*zucht*

Vanmiddag hadden we lekker met z'n allen een warme maaltijd gegeten, dus vanavond gaf ik de kinderen een lekker boterham... Heel normaal... 19.30... bed tijd, de kinderen wilden natuurlijk niet, maar geen gezeur, pyama's aan, verhaaltje en op bed...
Ze waren nog even wat aan het dollen, dus ik al weer naar boven, "nu moeten jullie echt stil zijn, als je nog niet moe bent, dan lees je maar stil even een boekje"
Tjipke en ik hadden wel even zin in wat meer dan een boterham, het is tenslotte vrijdagavond... laten we maar even frietjes eten...
Ondertussen Richtje maar weer voor de tweede maal op bed gebracht, en ik denk dat het openen van die deur een geur naar binnen liet, want 5 minuten later zat Marten stiekem in de computerkamer... En ja hoor, zijn neusje had gelijk, heitie en memmie eten frietjes!

Marten begint gelijk te huilen... "ik wil ook frietjes" Richtje snapt niet wat er aan de hand is, maar wil natuurlijk wat Marten wilt... en komt snel naar beneden...
En toen kwam dat gevoel weer even boven... van toen ik op bed lag, en de zak chips hoorde...
Dus ik heb mijn stoute schoentjes aangetrokken en mijn kinderen om 20.15 nog een bordje frietjes gegeven... :D

Je bent mooi!

Je bent mooi
met je mooie bruine ogen die alles zien
je grappige zinsbouw en je slimheid
je weet zo goed wat je wilt
en hoe je het krijgen moet
met je grappige verhaaltjes
je bent mooi Marten
ik hou van je!

Je bent mooi
met je lieve blauwe oogjes die altijd stralen
met je lieve gezichtje dat alle kanten op kan
met je sterke eigen willetje
met je dikke knuffels, je kusjes en je neusie neusies
je bent mooi Richtje
ik hou van je!

Je bent mooi
met je grote donkere ogen
met je lieve lach
met je oortjes die alles horen
met je lief gezichtje
met je lieve woordjes ma en ba
je bent mooi Bauke
ik hou van je!

Een andere wereld

Het is echt zo... Als je achter je computer duikt, op internet gaat (ja, als je dial up hebt, ben je niet elk moment online, dus moet je er echt voor kiezen om online te gaan...) en naar facebook, of iemand zijn blog of een forum gaat, dan ben je in een andere wereld... het gaat wel om dezelfde mensen als in de echte wereld, maar je bent anders, en zij zijn anders...

Als je zelf slecht gezind bent, dan kan je soms de gekste berichten schrijven... niemand die weet dat jij een slechte dag hebt...
En niemand die je geiriteerd aankijkt als je even wat aandacht voor de kinderen hebt tijdens een gesprek, want ze merken er toch niks van... Je moet wel wat om je spelling denken, maar ach, daar geef ik toch niet om, dan hebben die anderen ook weer eens wat te lachen of te verbeteren... :)

Je kan een post beginnen om 10u en pas afschrijven om 22u... niemand die dat merkt, en jij hebt je zegje gedaan!

En echt ruzie kan je toch niet krijgen, want je wil toch niet dat iedereen dat meeleest zeker... :) Roddelen kan niet, want dan is het niet echt roddelen, want die persoon leest het dan toch ook mee...

Ja internet is een leuke bezigheid! En wat het leukste is: je hoeft er je huis niet voor uit, en je hebt wat te doen als alle kids slapen of relaxen en jezelf ook even wilt relaxen!!

Na negen maanden, hier dan mijn verhaaltje...

Iedereen zegt altijd maar dat de volgende zwangerschappen/bevallingen steeds makkelijker worden… helaas… bij mij dus niet het geval…

Bij alledrie heb ik wel iets extra speciaals meegemaakt…

Bij Marten was het een te korte navelstreng, waardoor hij niet meteen op mijn buik gelegd kon worden en ik moest VRAGEN om het geslacht van mijn eigen baby (enkele keren opnieuw, want de dokter en Tjipke waren te druk met hem te bewonderen…) Marten was 9 dagen te vroeg geboren en lekker thuis in het kraambed!! Voor alle duidelijkheid, het was echt gewoon maar een tekorte navelstreng… verder helemaal niks mis met de bevalling, alles ging prima!!

Bij Richtje ging het allemaal extra snel, 4.30 am braken mijn vliezen (ik hoorde en voelde ze breken en rende naar de wc en was dus net op tijd :D) 5.00 am (in het ziekenhuis) beginnen de weeen, 7 am is Richtje geboren… MAAR de weeen waren oooh zoooo pijnlijk EN ons meisje had nogal brede schouders… ik was derde graads doorgescheurd (dat is dus bijna helemaal…:S) Erg pijnlijk… maar pijn vergeet je zodra je die schat van een meid in je handen houdt! Richtje is op de uitgerekende dag geboren in het ziekenhuis (Moet in Canada, in het ziekenhuis bevallen, niet op de uitgerekende dag bevallen lol)

Bij Bauke… Tja, het emo verhaal (voor mij dan toch)… We zouden die dag naar het ziekenhuis gaan om ingeleid te worden… maar om 6u ’s ochtends begonnen de weeen toch zelf… Na die pijnlijke bevalling van Richtje, had ik deze keer maar besloten om toch voor pijnstillers te gaan… Dus van zodra we in het ziekenhuis waren, vroeg ik aan de verpleegster om pijnstilling… helaas werd dat steeds uitgesteld… De gynaecoloog kwam, en zou mijn water breken, ik vroeg haar om aub eerst pijnstilling, maar dat kon na het breken van de vliezen wel… Toen duurde het dus nog een hele tijd voordat ik dan eindelijk iets kreeg… ik denk dat het misschien in totaal 3 weeen heeft verzacht… Eindelijk was dan de tijd gekomen dat ik mocht persen, daar was ik heeel blij om, want bij Marten en Richtje had ik ervaren dat dat een geweldige tijd is, want dan kan je eindelijk iets ‘doen’ tegen die pijn! Maar bij Bauke zat dat helaas wel anders… Vanaf de eerste pers wist ik dat het fout was… iets was niet in orde… maar niemand luisterde naar mij (ik was natuurlijk ook een beetje groggy van die pijnstillers, dus begrijp ze nu wel…) Iedereen zei dat ik het prima deed, en dat ze konden zien dat ik echt juist perste en het was allemaal in orde… Na een half uur was er nog geen baby, eindelijk bedacht de dokter dan ook maar dat ze toch effe moest checken, want bij een vrouw die al twee keer eerder had bevallen, had die baby toch al geboren moeten zijn… Dus zij checken… ja hoor, de baby lag met zijn gezichtje naar boven, sterrenkijker… (niet stuitligging…) Maar dat was geen probleem, het was wat moeilijker, maar het kon gedaan worden… Ok, ik wist nu tenminste wat er aan de hand was dus met alle kracht… Maar de baby zakte maar niet… toen werd de vacuüm er bij gehaald… Elke keer als ik perste, trok de dokter mee… eindelijk zat er beweging in!!

Maar toen, op het laatste moment, bij het branderige gevoel, waar je denkt “nog 1 pers, en ik heb weer een geweldige baby…” ging het in mijn gedachten mis… het was niet maar 1 pers, het waren er veeeel meer, en in mijn gedachten zag ik hem daar vast zitten, met zijn gezichtje, en ik bereide me voor op het ergste…

Misschien waren het maar 5 minuten, maar het leek een eeuwigheid, en ik was echt bang dat we hem kwijt waren… en vroeg aan mijn Vader om mij te helpen! Mijn lichaam was nog aan het persen, maar ik was de hoop kwijt… Ik dacht mijn baby kwijt te zijn…

Totdat ik Bauke hoorde huilen!! Ik geloofde mijn eigen oren niet… Ik dacht eerst dat het een andere baby was (er was een kamer verder nog iemand aan het bevallen) Maar al snel was ik er weer bij! Het was MIJN (onze) baby!! Ik kreeg hem niet gelijk te zien, hij was namelijk helemaal blauw… wat voor mij toch wel bevestigde dat hij het heeel moeilijk heeft gehad, en dat ik echt niet bezorgd was om niks… En dat HIJ bij mij en bij Bauke was!

Toen hij in mijn armen gelegd werd rolden de tranen van geluk! En vaak nog krijg ik tranen in mijn ogen als ik over zijn hoofdje wrijf, en de ‘bobbel’ op zijn hoofdje voel van de vacuum…

Ik ben Hem zo dankbaar voor mijn drie grote schatten, voor Zijn veilige armen, voor Zijn grote liefde voor ons gezin!

Vader God, ik dank U voor Uw veilige armen, voor Uw troost in mijn moeilijke tijden, voor Uw liefde op elk moment van de dag!

Paardebloemen in je leven

26 juni 2008

Oh wat heb ik een hekel aan paardebloemen… Als het gras net gemaaid is lijkt het zooo mooi groen, en dan de volgende dag komen die gele bloemen weer boven… Je kunt ze gewoon niet tegenhouden… Je probeert wel, maar het lukt niet!

Maar als je dan van een afstandje kijkt, naar bvb de paardebloemen in de velden, dan is het zo’n mooi zicht, die mooie gele bloemetjes die zo heerlijk boven het lange gras uitgroeien…

Zo zie ik ook enkele dingen in mijn leven, er zijn momenten dat ik gewoon niet begrijp waarom ik nu weer zo reageer, of waarom ik het maar weer eens beter moet weten dan andere (wijsneusje…)

Maar God ziet me van een afstandje, en lacht eventjes als ik weer zo’n buitje heb, of als ik het weer eens beter weet… “haha, daar heb je Mijn kikkertje weer hoor, is het niet een schat van een meid! Zo heb Ik haar gemaakt, met al die leuke trekjes en haar lieve karakter!”

Waarom?

5 juni 2008

Mijn hoofd zit vol, vol met vragen…

Waarom komt het meeste voor

Waarom toch?

Waarom moeten we met z’n allen door diepe dalen heen?

Waarom al die pijn?

Toen ik het even moeilijk had, kreeg ik van iemand de opdracht om Psalm 50 eens te lezen:

Psalm 50 1 Een psalm van Asaf. De God der goden, de HEER, gaat spreken en roept de aarde bijeen van waar de zon opkomt tot waar zij ondergaat. 2 Uit Sion, stad van volmaakte pracht, verschijnt God in stralend licht. 3 Hij komt, onze God, en zal niet zwijgen! Laaiend vuur raast voor hem uit, rondom hem wervelt een storm. 4 Hij roept de hemel op, daar boven, en ook de aarde, bij het oordeel over zijn volk: 5 ‘Breng mijn getrouwen vóór mij, die zich met offers aan mij verbinden.’ 6 De hemel verkondigt Gods gerechtigheid, hijzelf treedt op als rechter. sela 7 ‘Luister, mijn volk, ik ga spreken, Israël, ik ga tegen je getuigen, ik, God, je eigen God. 8 Ik klaag je niet aan om je offers, nooit dooft voor mij het offervuur. 9 Maar de stier uit je stal heb ik niet nodig, noch de bokken uit je kooien. 10 Mij behoren de dieren van het woud, de beesten op duizenden bergen, 11 ik ken alle vogels van het gebergte, wat beweegt in het veld is van mij. 12 Had ik honger, ik zou het je niet zeggen, van mij is de wereld en wat daar leeft. 13 Eet ik soms het vlees van stieren of drink ik het bloed van bokken? 14 Breng God een dankoffer en doe wat je de Allerhoogste belooft. 15 Roep mij te hulp in tijden van nood, ik zal je redden, en je zult mij eren.’ 16 Maar tot wie kwaad doet zegt God: ‘Wat baat het dat je mijn geboden opzegt en mijn verbond in de mond neemt? 17 Je haat het als ik je terechtwijs, mijn woorden schuif je terzijde. 18 Zie je een dief, je loopt met hem mee, en bij overspeligen ben je thuis. 19 Je gebruikt je mond voor lastertaal en verbindt je tong aan bedrog. 20 Je getuigt tegen je eigen broer, werpt een smet op de zoon van je moeder. 21 Zou ik dan zwijgen bij wat je doet, je denkt toch niet dat ik ben als jij? Ik klaag je aan, ik som je wandaden op. 22 Begrijp dit goed, jullie die God vergeten, of ik verscheur je, en er is niemand die redt: 23 wie een dankoffer brengt, geeft mij alle eer, wie zo zijn weg gaat, zal zien dat God redt.’

De Nieuwe Bijbelvertaling

God heeft alles in Zijn handen, ook al zien wij nu niet WAAROM,Hij zal bij ons zijn!

Hoe moeilijk dat soms ook is, om dingen los te laten… Zoals we vaak genoeg horen: zet die rugzak met zorgen van je af! Mijn lievelingsvers in de bijbel: Petrus 5:7

“Werpt al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u.”

Maar toch blijft bij mij WAAROM…

De kikker gaat ook eens denken...

4 juni 2008

Tja, het moest er van komen… ik kon natuurlijk niet achterblijven he…

Zaterdag werd mij gevraagd of ik anders zou leven als ik mijn sterfdag zou weten… Mijn reactie was gelijk ”ja natuurlijk, ik zou iedereen over God vertellen, iedereen die ik tegen kom”

Toen ik daar verder over na ging denken voelde ik mezelf een sufferd! Waarom doe ik dit nu dan niet?? Waarom? Ben ik bang voor reacties? Het is nu eenmaal zo makkelijk om over koetjes en kalfjes (lol) te praten ipv over mijn geloof… Maar wat als Hij morgen terug komt… wat ga ik dan een spijt hebben…

Als ik wil dat al mijn vrienden en kennissen mee gaan met Hem, dan zal ik toch snel eens in actie moeten schieten! Wie doet er mee

Niet zo heppie

Ik ben niet zo blij

ik lig in een schaal

met rot fruit bij mij

hier mijn verhaal

ik hing aan een boom

in een prachtig mooi land

en toen kwam er zo'n oom

met zijn stevige hand

ik viel in een bak

en voelde me alleen

als een kat in een zak

als een hond zonder been

Toen viel ZIJ

de mooiste banaan

zo dicht bij mij

tegen mij aan

we werden wij

zij en ik

ik en zij

En toen kreeg ik de hik

ik werd zooo krom

en schaamde me diep

ik voelde me dom

Totdat ik RIEP

'Haal me hier uit

ik ben het niet waard

een dom stuk fruit

hoort thuis in de haard'

Toen de oom me zag

greep hij me beet

en zei met lach

'wat is dit voor komeet'

Hij liet me vallen

zomaar op straat

ik hoorde tientallen

heel veel gepraat

'k werd toen opgepakt

als een bandiet

en werd weer verpakt

als een pak friet

Toen kwam ik hier

in deze schaal

zonder plezier

das mijn verhaal...

Aaj lof joe

Mijn lievelingsliedje:

Ent Aaaaaaaaaieaaaaaj wil olweejs lof joeoeoeoehoeoeoe

Das zoo mooi he, kweet alleen niet wat ze zingt... maar tzal wel goed zijn! de muziek is mooie he, daar draait het toch om he!!

allee
slukes

wist je dat

wist je dat ik minstens 44.200 keer met mijn foto op internet sta?

wist je dat mijn naam minstens 1.480.000 keer op internet te vinden is?

wist je dat ik wereld beroemd ben?

Wist je dat zelfs mijn bijnaam (Freek) minstens 2.730.000 keer op het internet te vinden is?? Dat is nog vaker dan mijn echte naam!! Toch?

Wist je dat ik als Freek minstens 87.600 keer met mijn foto op internet sta?? Dat is ook weer vaker dan mijn echte naam! Toch??

Wist je dat *snif* *snuit* *snotter* ik liever door het leven ga als Freek dan als banaan... dan ben ik tenminste wereldberoemd...

snif

jij en ik
wij zijn niet meer

jij en ik
wij waren ooit

jij en ik
zijn uit mekaar

jij en ik
zijn opgegeten

jij en ik
zijn nooit meer wij

jij en ik zijn wij

jij en ik
wij zijn wij
niet altijd geweest
maar nu wel

jij en ik
wij zijn wij
samen zijn wij 1
samen zijn wij wij

jij en ik
wij zijn wij
ben jij ook blij
dat wij zijn wij

jij en ik
wij zijn wij
blijven wij
voor altijd wij

jij en ik!

Bananen spreekwoorden

SPREEKWOORDEN:

beter 1 banaan in de hand dan 10 aan de boom

de banaan valt niet ver van de boom

de banaan in de pot vinden

appel is zilver, banaan is goud

als er 1 banaan van de fruitschaal is volgen er meer

hoe meer bananen hoe meer vreugd

de banaan horen,maar niet weten waar de fruitschaal is

wie als appel geboren is zal nooit een banaan kunnen worden

in het land der appels is de banaan koning

met je neus in de banaan vallen

de banaan uit de fruitschaal kijken

daar komt de banaan al uit de mouw!

alle wegen leiden naar de banaan

door de zure banaan heen bijten

eigen banaan is goud waard!

Bananen grapjes

Waarom zijn bananen krom?

Anders passen ze niet in hun schil.

Twee bananen graven een kuil. Na een poosje zegt de een tegen deander:

"Ik stop ermee, want ik krijg er een kromme rug van."

Wat doe je als een schroefje los zit?

Banaandraaien.

Het is geel en het pest.

Een bana-na-na-na-na.

Het is geel en het hangt achter de auto.

Een banaanhangwagen.

Het is geel en je staat er ingeschreven.

Een centraal banaanmeldpunt.

Het is geel en het komt van achteren.

Een achterbakse banaanval.

Het is geel je kunt je sigaret er mee aansteken.

Een banaansteker.

Het is geel en de afwas staat er op.

Een banaanrecht.

Het is geel en je kunt er je banaan aan vast leggen.

Een banaanlegsteiger.

Het is geel en mensen die dit soort grapjes maken komen het tekort.

Banaandacht.

Bananen gedicht

De banaan

Er was een banaan. Die was helemaal recht.

Hij werd op een schaaltje met vruchten gelegd.

Hij keek al de vruchten heel vriendelijk aan

en sprak toen: ‘Gemiddag! Mijn naam is banaan!’

Het appeltje zei: ‘Een banaan? Kom, kom,

u maakt ons wat wijs hoor, bananen zijn króm!

De kasdruiven riepen: ‘Wij zijn niet zo dom!

Vertel ons geen leugens! Bananen zijn króm!’

De peer snoof: ‘Wàt zegt u? Daar schàter ik om!

U kunt wél goed jokken! Bananen zijn krom!’

‘Ach,’ zei de banaan, ‘ik ben werkelijk echt!

Een enkele keer is mijn soort wel eens recht!’

Maar niemand geloofde de arme banaan.

Zo lag hij daar dagen. Bedroefd en ontdaan.

Toen kwam in dat huis een meneer op bezoek,

die had een gewéldige scheur in zijn broek.

Hij kwam langs de fruitschaal en draaide zich om,

dat zag de banaan en ... die lachte zich krom!

‘Och,’ riepen de vruchten, en keken hem aan,

‘wij waren abuis! U bent tóch een banaan!

Vergissingen komen veel voor in het leven,

misschien wilt u ons deze fout nog vergeven?’

Dat wou de banaan. En hij wou ook vergeten.

Het slot? Als je nadenkt dan zul je ‘t wel weten:

Toen werden ze allemaal ópgegeten.

De snars, de fluit, de sikkepitAmsterdam, Arbeiderspers, 1963Diet Huber

Freek is terug!

KIEKEBOE!!