dinsdag 25 november 2008

to zwieber or not to zwieber...

Toen wij in Belgie op bezoek waren bij opa en oma, gingen oma en tante Leda, met Sean en Marten en de hondjes wandelen (ok, ik geef toe, ik weet niet precies of de hondjes ook mee waren en of er ook nog anderen bij waren...) Er was een step mee en een fietsje...

Na een tijdje wilde geen van beide jongetjes meer op het fietsje, en oma en tante Leda wilden dit fietsje niet dragen, dus lieten ze het eventjes staan totdat ze weer terug liepen...

Toen ze terug kwamen, was het fietsje verdwenen... En wat wordt er verteld aan mijn lieve schat?? Zwieber de vos heeft het mee genomen...

En ik kan je vertellen, hij heeft er nog steeds een angst aan over gehouden... Zaterdag gingen we samen sleeen, en omdat ik even een regenbroek wilde ophalen, lieten we de rode slee even liggen, totdat we weer terug zouden lopen... En mijn lieve schat bleef buiten op de wacht staan, want stel je eens voor dat Zwieber de vos komt, net zoals toen bij oma, dan moest hij kunnen zeggen: "Swiper no swiping!"

(Het fietsje werd later terug gevonden)

maandag 17 november 2008

Het leven van een meisje van 2,5

Wakker worden in het donker betekend: Even bij memmie kijken, haar een knuffeltje geven, en weer in mijn eigen bedje slapen...

Foto's laten maken: vorige keer toen we dit deden gingen we weg met het vliegtuig naar opa en oma en pake en beppe enzo, dus deze keer toch ook!!?? (Dansend en zingend door de fotozaak "we are going on an airplain!!")

Honger? Laat memmie maar lekker haar werk doen, ik red mezelf wel, men pakke een boterhammetje, men smere de chocopasta, en oh wacht memmie doet ook altijd boter op mijn boterham... (met het gevolg dat de boter vol met pasta zit natuurlijk!! En ik op mijn kop krijg, ik wou toch alleen maar gewoon makkelijk zijn)

Als ik een koekje krijg van een 'oudere' vrouw, dan zeg ik heel beleefd "thank you grandma" en als ik een lieve 'oudere' man zie, die noem ik dan Poppa, net zoals alle kindjes die ik ken ook doen als oudere mensen lief voor hun zijn! En toch krijg ik dan iedereen aan het lachen!! Laatst zei een vrouw zelfs dat ze de hele dag op wolkjes zou lopen, alleen maar omdat ik "thank you grandma" zei...

Ik moet altijd Nederlands praten met memmie, ze zegt het niet hoor, maar zij praat altijd Nederlands tegen mij, maar nu praat ze ook Nederlands met mijn paardje 'huneypie' en die kan echt alleen maar Engels hoor, net zoals bij strawberry-shortcake... Gelukkig heb ik dat nu wel aan memmie haar verstand gekregen!

Memmie zegt altijd dat we in bad moeten om schoon te worden, maar ik kan dat ook wel zonder water hoor, gewoon wat douchegel van heitie in mijn haartjes, en wat bodylotion van memmie erbij... sieso... klaar, en ik ruik weer lekker!! :( maar memmie vindt het nooit leuk als ik dit doe... ik wil alleen maar helpen... maar dan doet ze mijn hoofdje onder het koude water, en spoelt ze alles weer weg...

Tandjes poetsen kan ik al helemaal alleen, en het leukste is natuurlijk om zoveel mogelijk tandpasta op mijn tandenborstel te doen...
Helaas is die van heitie en memmie niet zo lekker, elke keer trap ik er weer in als ik die tube gebruik... misschien moet ik toch maar eens leren luisteren en wachten tot memmie mij komt helpen

Als Bauke huilt, dan tilt memmie hem altijd op, en hij is stil... bij mij werkt dat net omgekeerd, hij is stil en ik til hem op en hij huilt... Vreemde jongen hoor
En hij kan al goed trapkruipen hoor, wij oefenen altijd samen, ik doe het hekje voor hem open, en dan kan hij naar boven kruipen... maar elke keer als hij nog maar net wil beginnen komt memmie het weer verpesten, en krijg ik op mijn kop... ik leer hem al niks meer... :p

vrijdag 14 november 2008

Van mijn neus in de boter naar mijn neus in de stront...

Sorry voor mijn titel-uitspraak... maar ooooooooo grrrrrr Bijna mijn computer uit het raam gegooid een kwartiertje geleden...

Er was een virus binnengeslopen! Ik die zo blij was met die high speed, ben alweer wat beter op mijn hoede nu... we liepen blijkbaar een beetje te hard van stapel...

Ik heb zelf geen idee wanneer hij binnen is gekomen, maar volgens velen kan het binnen sluipen door een filmpje te willen bekijken en nog 'iets' nodig te hebben om dit bepaald filmpje te bekijken... Kan me zelf alleen niet herinneren iets te hebben moeten klikken bij het bekijken van een filmpje...

Alleszins, hij had zichzelf binnengelaten... De deur stond ws wagenwijd open... Alles had ineens een Virus Alert! Het bureaublad was helemaal wit geworden en het start menu kende de belangrijkste woorden ineens niet meer...

Kan je je al voorstellen hoe ik me voelde... Ik kon NIKS doen... Tot ik ineens toch toegang kreeg tot google (wat dus eerst echt niet kon... kwam alleen maar op een stomme spam site) Toen heb ik mijn kans gegrepen en mijn oplossing gegoogled... Zover lijkt alles nog in orde hier... hopelijk heb ik het virus ook verwijderd, anders kan ik over enkele dagen misschien weer hetzelfde doen... (of uren...)

Iemand tips voor mij en mijn computer??? Ik ben op dit moment erg opgelucht dat het mij maar weer eens helemaal alleen gelukt is... (met de hulp van virtuele vrienden dan)

gegroet...

een nog bibberende kikker....

zondag 9 november 2008

Martens wijsheid

Martens laatste uitspraken:

"Memmie, ik heb music in mijn head, en ik kan niet turn het uit"

"Memmie, wat is die witte dingen in de air?" Bij het zien van de eerste sneeuwvlokjes dit jaar!

Ik had aan Marten verteld dat we voor foto's zouden gaan, en dat we hem dus eerder uit school zouden ophalen. Zijn reactie: "Ja, jullie moeten veel foto's maken van ons! Want je moet iets hebben om ons bij te rememberen, voor als wij dood zijn" Ik schrok een beetje van zijn reactie en vroeg hem waarom hij dit zei...
"jij hebt ook foto's van jou oma, dat vind jij toch fijn om haar nog te zien" Ik vertelde hem dat dat inderdaad klopte, maar dat hij nog niet zou dood gaan, oma was een oudere vrouw. Toen vertelde hij me dit: "maar memmie, het is toch niet erg als ik dood ga, dan ga ik bij God wonen en dan zie ik jou oma!! en daarom moet je veel foto's hebben van mij!"

Ik had wat krampjes in mijn buik, Marten zijn reactie, met een heel blij gezicht: "Misschien jou krijgt een Baby!!!"