gek geworden

De tickets zijn geboekt, en mijn hart denkt dat we morgen vertrekken...

"wat voor kleren moet ik meenemen..." (die gedachten gaan niet alleen maar over de kinderen... ik heb zelf ook al wat kleren apart gelegd die ik ECHT wil meenemen)

"snel nog even een dieetje?" (Nou ja, daar is het alweer wat te laat voor... dan denken ze maar dat nummer vier op weg is :( Terwijl het eigenlijk nog nummer drie is die wat heeft achtergelaten...)

Maar mijn hoofd blijft cool! Rustig alles overlopen wat nog moet gebeuren voor de tijd... bvb de kinderwagen die nog gemaakt moet worden... en daar gaat mijn hart dan weer... want die kinderwagen heeft een nieuw wieltje nodig die nog opgestuurd moet worden... en die kinderwagen ligt bovenop het zoldertje in onze garage, slimme man heb ik toch... :s Want die andere mogen we misschien niet meenemen, die is wat te groot... En dan gaat het over een dubbele kinderwagen he... dus die kan je ook niet zo maar even lenen van jan en alle man... Die ene kinderwagen was speciaal gekocht (voor wel 10 volle dollars) voor de vliegtuigreis... en natuurlijk moest dan net dat ene wieltje kapot gaan... grrr...

Mijn hart sloeg op hol toen ik hoorde dat je maar 1 koffer mee mocht nemen... maar zoals ik al zei... mijn hoofd blijft koel, en ik weet nu dat met 5 personen 5 koffers al veel te veel is!! Dus dit komt wel goed!! :)

Nog 21 nachtjes slapen... nog 21 slapeloze nachten... en dan... meer dan een maand genieten van alles en iedereen, om dan na 4 weken weer te verlangen naar ons groene huisje in het verre Canada! Dat is leven!! Blij zijn om weer naar huis te kunnen om dan weer blij te zijn om weer naar huis te gaan! Zalig!! Al wou ik soms wel dat we wat vaker naar huis konden gaan...